Naturisme in België

Wordt lid

België kreeg pas in 2001 haar eerste officiële naaktstrand. En daar is het tot op heden bij gebleven. Leeft het naturisme dan niet zo bij onze zuiderburen? Toch wel. Hoewel er in België relatief weinig plekken zijn voor naaktrecreatie, heeft het de afgelopen decennia wel degelijk een vlucht genomen.

Op 30 juni 2001 is het eindelijk zover. In Bredene, vlak bij Oostende, wordt het eerste officiële naaktstrand aan de Belgische kust geopend. Om meerdere redenen een mijlpaal, vindt Paul Lambrechts, voorzitter van de Federatie van het Belgisch Naturisme (FBN). Zo is het een enorme opsteker dat er na een jarenlange strijd überhaupt een naaktstrand is gekomen aan de relatief korte, volgebouwde Belgische kustlijn (circa 65 kilometer tegenover ruim 450 kilometer Nederlandse kustlijn). Maar wat wellicht nog wel het belangrijkst is ? zeker als het om acceptatie gaat ? is dat het naaktstrand nu officieel erkend is. Iets wat in België nog nooit eerder gebeurd was en tot dusver geen navolging heeft gehad.

Oorsprong van naturisme in België

Het naturisme in België kent eigenlijk twee perioden. De eerste beweging ontstaat in de jaren dertig van de vorige eeuw. Er zijn dan enkele kleine verenigingen die door tegenwerking van de conservatieve kerk en staat allemaal stoppen. Op één grote uitzondering na: De Spar in Zoersel. Nadat vakantieganger Kiené de Mongeot in 1931 wordt veroordeeld wegens publicatie van een foto van hemzelf en twee kinderen (allen bloot), moeten volwassenen en kinderen op De Spar voortaan gescheiden bloot recreëren. Met deze scheiding krijgen veel naturisten in de jaren erna steeds meer moeite en als reactie wordt in 1955 de vereniging Athena opgericht. (Dit gebeurt onder leiding van Robert Lambrechts, vader van de huidige voorzitter van de FBN.) Er volgen nog meer verenigingen en als in 1959 de landelijke federatie FBN wordt gevestigd, is de tweede, vrijere periode aangebroken. Bijzonder detail: Athena koopt haar eerste terrein op Nederlands grondgebied (Ossendrecht). Belangrijke reden is de goedkope grond, maar de vrijere mentaliteit bij ons speelt ook een rol.

Vanaf de jaren zestig neemt het Belgisch naturisme door toedoen van de FBN een hoge vlucht. Ze organiseert in 1966 een belangrijk internationaal naturistencongres met als hoogtepunt de officiële ontvangst op het stadhuis van Antwerpen. Alle afgevaardigden worden hier onder politie-escorte naartoe gebracht. Alsof het een staatsbezoek is! Door de ruime aandacht die er opeens voor naturisme is, is er in de jaren die volgen een groeiend aantal terreinen en naaktrecreanten. Anno 2013 telt België ongeveer 10.000 FBN-leden en negen terreinen. De Spar is inmiddels geen naturistenterrein meer, maar een natuurreservaat.

Wet- en regelgeving rondom naturisme in België 

De Belgische wet staat naturisme niet toe, maar verbiedt het ook niet. Bij de Belgische wet zijn alleen verstoring van de openbare orde en zedenschennis strafbaar. De veroordeling van Kiené de Mongeot doet wellicht anders vermoeden, maar dit berust op de interpretatie van de rechter. FBN-voorzitter Paul Lambrechts ziet de wet op korte termijn niet veranderen, maar ziet wel dat naaktrecreatie indirect steeds meer wordt toegestaan. Zo hebben bijvoorbeeld de Vlaamse en Waalse gemeenschap belangrijke subsidies uitgekeerd voor de realisatie van naturistencampings.

Alle seizoenen bloot in België?

Het klimaat van België lijkt op dat van Nederland en de nadruk ligt dan ook op het lente- en zomerseizoen. In de winter worden er zwem- en sauna-avonden georganiseerd.

Hoe ervaart de Nederlander Naturisme in België?

Toen hun kinderen niet meer meewilden op vakantie, kozen Theda Heijs (51) en haar man Bertus Douma (50) voor een reisje zoals ze dat vroeger deden: met de motor en een lichtgewicht tentje. De eerste bestemming – Athena Helios in Meerbeek – bleek direct een schot in de roos. Theda: “Het was een heel charmante camping en typisch Belgisch: de mensen waren enorm gastvrij en betrokken. Echt zo’n verenigingsterrein. We hadden bijvoorbeeld geen stoelen mee en mochten als we wilden zo stoelen van het terras lenen. En ze hadden heerlijke Belgische biertjes: ik bestelde een Kriekje, kon ik er zelfs uit twee kiezen! Verder vonden wij het leuke dat deze camping dicht bij Leuven ligt, een prachtige oude universiteitsstad. Vroeger waren ze in België trouwens heel strikt met het toezicht bij het zwembad. Als er geen vrijwilliger was voor het toezicht, dan mocht je er niet in. Maar inmiddels is de wetgeving veranderd en zijn ze niet meer zo streng.”